"Osteopathie is een manuele diagnostische en therapeutische benadering van de disfuncties in de gewrichts- en weefselmobiliteit in het algemeen,

in het kader van hun deelname in het verschijnen van bepaalde ziektes".

Zoals deze zogenoemde "officiële" definitie het uitlegt is osteopathie een geneeskunde die een globalistische benadering van de mens bevorderd.

Haar praktijk omvat de kennis van alle wetenschappen die huidig beschikbaar zijn voor het begrip van het functioneren van het menselijk wezen.

Haar kunst bestaat erin deze kennis toe te passen voor het stimuleren en herstellen van de fysiologische homeostasie mechanismes ten opzichte van het pathologisch proces.

Haar specificiteit bestaat erin gebruik te maken van diverse manuele technieken en methodes om de mobiliteit te herstellen.

Hoewel het te verkiezen is om kinesitherapeut (of dokter) te zijn om osteopaat studies te volgen, dient de aandacht getrokken te worden op het feit dat osteopathie geen specialisatie is van kinesitherapie. Osteopathie en kinesitherapie, zonder tegenoverliggend te zijn met elkaar, zijn fundamenteel complementaire. Het osteopathisch redeneren is gebaseerd op het zoeken naar oorzaak-effect verbanden tussen mechanische stoornissen van onze beenderen, spieren en organen en ziektes die resulteren uit deze stoornissen, ook "osteopathische letsels" genoemd.

Omdat de osteopathie de functies kan herstellen en dus een genezend doel maar nog meer een preventief doel heeft zijn de aanwijzingen voor een osteopatische behandeling veelvuldig. Het is een natuurgeneeswijze en is dus geschikt voor zowel kinderen als volwassenen, bij oudere personen alsook bij sportbeoefenaars.